Bu yazıda öyle nostalji, hüzün ve gözyaşı bulacaklarını düşünenler çok büyük yanılgı içersindeler. Zira mezun olduğuna çok memnun bir şahsım ben. Nihayet çektiğim acılar son buldu. "Oh!". Eğitim sisteminin nöronlarıma çektirdiği eziyetlerin bir kısmından daha başarıyla sıyrıldım. Yoran, üzen, kıran, kahreden olayların hepsi artık çoooook geride. Gerçekten de umurumda bile değiller. Keşke zamanında da kendimi üzmemeyi başarsaymışım bu konularla ilgili.
Velhasıl, üniversite bana hayatın bir kısmını daha öğretmeyi, beni kendimle biraz daha tanıştırmayı başardı.
Nihayet bazı şeylerle olan bağım daha da zayıfladı. Bulutlar biraz daha dağıldı, hafifledim.
izin ne zaman bitiyor peki kuzum?
YanıtlaSilhangi izin :)
YanıtlaSilhaa şimdi anladım. hemen de laf çarpalım zaten alakasız yerden :D
YanıtlaSilmezun olunca hayatında hiçbir şey değişmiyo.. aradan 2 sene geçti hiçbişi olduğu yok.. sevinme bu kadar..
YanıtlaSilburayı boş görünce insanın yazası geliyor yahu.. bana kalbin kadar bu dört odacıklı beyaz zemini ayırdığın için sana çok teşekkür ediyorum.. yorumlarımı silersen fena olur.. alenen tehdit ediyorum seni..
YanıtlaSilayrıca blogunun saati yanlış.. ben saat 8:17'de fosur fosur uyuyo oluyorum.. düzelt arkadaşım saatini.. 10 saat fark var.. seninle benim arada bir otopark var.. hell yeah..
YanıtlaSilevet ya saat yanlış bence de:P
YanıtlaSilben bloguna sosyal çubuk taktırdı dedirtmem..
YanıtlaSilçıkarttırdım zaten olmadı orda o
YanıtlaSil